شعر و شاعری را باید به‌عنوان یک مسئولیت نگاه کرد
علیرضا حکمتی شاعر و منتقد ادبی کرمانشاهی گفت: کسانی که وارد دنیای شعر و شاعری می‌شوند، باید به عنوان یک مسئولیت به این مقوله نگاه کنند و در برابر جریان‌ها و اتفاقاتی که در اطرافشان می‌گذرد، نگاه تیزبینانه، موشکافانه و حساس‌تری داشته باشند.
به گزارش روابط عمومی کانون خوزستان، علیرضا حکمتی، شاعر و منتقد ادبی کرمانشاهی بعد از ظهر شنبه 30 مردادماه در هفتیمن نشست مجازی انجمن شاعران نوجوانِ مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بندر امام خمینی (ره) و ماهشهر که با عنوان «آیینه‌های ناگهان» گفت: افرادی که وارد دنیای شعر و شاعری می‌شوند، باید به عنوان یک مسئولیت به این مقوله نگاه کنند و در برابر جریان‌ها و اتفاقاتی که در اطرافشان می‌گذرد، نگاه تیزبینانه، موشکافانه و حساس‌تری داشته باشند.
حکمتی افزود: گذراز احساسات سطحی، دوست داشتن و دلبستگی، نگاه و توجه ویژه به زندگی و مرگ و حساس بودن شاعران نوجوان به وقایع اطرافشان، همه نشان از اندیشه بزرگ و مسئولیت‌پذیری آنان در مقابل زندگی دارد.
این منتقد ادبی ضمن ابراز خرسندی از خوانش اشعار نوجوانان در این نشست، با بیان اینکه مسئولیت‌پذیری به خوبی در شعرها دیده می‌شود، عنوان کرد: در بسیاری از شعرهایی که امروز نوجوانان شاعر خواندند، حوادث تلخ و شیرین اعم از غمگین بودن از اتفاق‌های ناگوار و خوشحال بودن از رویدادهای آینده در اشعار آنان دیده می‌شود و بیانگر این موضوع است که نوجوانان به دوره تکامل یعنی دورانی که با مسائل زندگی و مسئولیت رو به رو می‌شوند، رسیده‌اند.
شاعر مجموعه «رد پای آبی عشق» در بخش دیگر سخنان خود بیان کرد: هرچند در بحث‌های ادبی، شعری به نام قطعه و طرح ادبی وجود دارد، اما برای نزدیک کردن شعرمان به شعر سپید باید با فاصله گرفتن از قطعه ادبی، رعایت ایجاز و حذف حشو و زوائد، بتوانیم چند پله از آن بالاتر برویم، شعرمان را بخوانیم و در قسمت‌هایی که فکر می‌کنیم توضیحات روشن است، با اضافه کردن آرایه‌های ادبی چون اغراق و تشبیه به شعر آن را به مرز شعریت برسانیم.
این شاعر کرمانشاهی درخصوص آشنایی‌زدایی در شعر اینگونه توضیح داد: در آشنایی‌زدایی باید جای کلمات را عوض کنیم و تلاش کنیم کلمات را از جایی که از نگاه همیشگی انسان‌ها دور است، دوباره بنشانیم و نیز اتفاق‌های قراردادی را بشکنیم و باعث شویم که انسان‌ها به چیزهای تکراری نگاه دوباره‌ای داشته باشند.
شاعر مجموعه «درخت تنها ماند» یادآور شد: شاعر باید با گفتن جملات بدیع مخاطب را به سمت شعر کشانده و او را به اندیشه‌گرایی وادار کند؛ چون اگر موضوع روشن و ساده‌ای تحویل خواننده دهد، با نثر معمولی هیچ تفاوتی ندارد. وقتی کلام از سطح معمولی به ادبی برسد، در آن زمان است که شعر آغاز شده و مخاطب نسبت به شعر توجه و حساسیت بیستری پیدا می‌کند.